"دنده چپ "مستندی به کارگردانی و تهیه کنندگی امیر محمد احمدی و با مدت زمان 46 دقیقه می باشد.
این مستند در مورد چند روز از زندگی دکتر جامه بزرگی عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران است. وقتی همسرش تلفنی با خبر می شود پدرش دچار بیماری است، چند روزی را برای عیادت او راهی سفر به شهرستان شده و مراقبت از دو فرزند کم سن و سال خود را به او می سپارد. به این ترتیب دکتر با وجود مشغله های مختلف کاری ناگزیر است که در نبود همسرش چند روزی درگیر نگهداری از فرزندانش در خانه شود.
کارگردان مستند دنده چپ با قرار دادن یک استاد دانشگاه در موقعیت نگهداری از فرزندان خود و سرو کله زدن با آنها و در همان حال بحث در باره مبانی فلسفی و منطق، طراحی جالبی را پی ریخته و اجرا می کند.
در حالی که این استاد حوزه فلسفه در خانه مراقب بچه هاست و فضای نسبتا شلوغی شکل گرفته که گاهی منجر به کلکل فرزندان با هم و یا جر و بحث فرزندان و پدر می شود، او در برابر دوربین مباحث و نظریاتی در باره منطق و فلسفه را طرح می کند که گاهی این نظریات منطقی در مواجه با کودکانش شکلی متفاوت گرفته و حتی ممکن است به نوعی نقض شوند.
مراقبت پدر از دو فرزند خود و انتظارتی که او از آنها و فرزندان از او دارند و حرف هایی که بین آنها رد و بدل می شود، فرصتی است تا دکتر شاید در شیوه های طرح و کاربرد مباحث فلسفی و منطق با شیوه های آکادمیک در زندگی عادی دچار تردید شود تا جایی که در بخشی از صحبت هایش سخنی با این مضمون بین او و کارگردان رد و بدل می شود: کاش فلاسفه بجای حضور در فضای تغزلی، حضور بیشتری در میان متن مردم و امور روزمره و حتی پوشک عوض کردن داشتند تا شاید از این منظر بتوانند مباحث خود را به سطحی قابل درک و استفاده برای همگان برسانند(نقل به مضمون).
همانطور که در ابتدای این سطور اشاره شد، تمهید کارگردان اثر برای در موقعیت قرار دادن یک استاد فلسفه در محیط شلوغ خانوادگی و نگهداری از فرزندان برای طرح مباحث فلسفه و منطق و حتی بررسی میزان کارکرد این مباحث در موقعیت هایی اینچنین و در مواجه با منطق و نگاه کودکان، گرچه ایده جالبی می باشد که شاهد آن هستیم، اما این سروکله زدن مکرر با فرزندان و زیاده روی در نشان دادن دردسرهای خانه داری و حتی ورود تعمیرکار و کات های مکرر دوربین، باعث می گردد تا این مبحث دچار انقطاع های پی در پی شده که گرچه عامدانه به نظر می رسد، اما تا حدودی باعث غیرمنعقد گردیدن حرف و منظور اصلی این مستند می شود .
به عبارتی حرف اصلی که کارگردان اثر و دکتر در پی انتقال آن به مخاطب هستند در این شلوغی ها و به هم ریختگی ها تا حدی کم رنگ و گم می گردد، مشکلی که با تدوینی مجدد و دل کندن سازنده مستند از برخی پلان ها قابل حل است.
